SEVGİLİ okuyucularım, dün yanındaki ekiplerle birlikte Hollanda’ya giden Bay Abdullah Gül, havaalanında çok tuhaf bir biçimde 28 Şubat savunmasına geçti ve kendini şu sözlerle aklamaya çalıştı:
“Ben o zamanki Refahyol hükümetinde bakandım ama Milli Güvenlik Kurulu üyesi değildim. Dolayısıyla o günkü MGK kararlarında benim imzam yok. Daha sonra o konular Bakanlar Kuruluna getirilip herhangi bir Bakanlar Kurulu kararı çıkarılmadığı için, benim imzam yok. Ama tabii ki o dönemi yaşayanlardan biriydim.”
Bu sözlere neresinden bakmalı!
Beyefendi o günkü hükümette Refah Partisi milletvekili kimliği ile Devlet Bakanı olarak görev yapıyor…
Ve 28 Şubat 1997 günü toplanan MGK, ülke geleceği açısından çok önemli bazı kararlar alıp bunların hükümete bildirilmesini iki koalisyon ortağından istiyor.
Evet, doğrudur, Bay Abdullah Gül o sırada MGK üyesi değildir ve kararların altında imzası yoktur.
İyi de, böyle olması onun en azından vicdani ve siyasi sorumsuzluğunu sıfıra mı indirir?
Sen o dönemde bir hükümet üyesi olarak görev yapıyordun. Günün birinde bu ülkede Mustafa Kemal Atatürk’ün makamına oturacağını rüyanda görsen hayra yormazdın.
Liderin, anlı şanlı Necmettin Erbakan, Onun iktidar ortağı ise Tansu Çiller.
Türkiye karışmış, birbirine girmiş, irtica hortlamıştı.
Kendilerinden olmayanlara ana avrat sövülüyordu. ......
Kaynak :
http://www.ilk-kursun.com/haber/101685
Köşe yazısının tamamını görmek için tıklayınız.
Anasayfa
