Düşürülen uçağımız ve iletişim kazaları |
|
Tweetle |
|
Günlerdir, 'Suriye tarafından düşürülen uçağımız'ı konuşuyoruz. Tabii ki meselenin çok değişik boyutları var. Siyasî, askerî, diplomatik, güvenlik, uluslararası hukuk vesaire... O yüzden de herkes bu pencerelerden birinden (bazen de birkaçından) bakarak düşüncelerini kamuoyuyla paylaşıyor. Bazı eleştiriler kırıcı, hatta yaralayıcı olabiliyor. Hiç gerek yok. Önemli olan, böyle kritik süreçlerden yeterince ders çıkarmak. Meselenin diplomatik yönü zaman içinde daha da netleşecek; ancak üzülerek söylemem lazım ki şu ana kadar yaşanan süreçte bir kısım iletişim hataları yapıldı. Art niyetle mi? Hayır. Ancak iletişim kazası trafik kazasından da beterdir; nereden başladığını anlarsınız ama nerede duracağını kestiremezsiniz... İlk durak: Haber duyulur duyulmaz büyük bir infial yaşanmış, Suriye'nin cüretkâr tavrına tepki yağmıştı. Ardından iki pilotumuzun şehit düştüğünün öğrenilmesi üzüntümüzü derinleştirdi. Toplumdaki hassasiyet, konu ile ilgili net bilgilerin şeffaf bir şekilde paylaşılmasını gerektiriyordu. Katliamlarla dünyaya meydan okuyan küstah Suriye'nin ne dediği kimsenin umurunda değildi. O yüzden yüreklere su serpen bir açıklama ve etkili bir yaptırım bekleniyordu. Süre uzadıkça kafalar karıştı, ilk resim nedeniyle oluşturulan milli hassasiyet zamanla tonunu kaybetti. Uçağımızın düşürüldüğüne dair ilk şok haberden sonra meselenin tastamam anlaşılacağı bekleniyordu. Nitekim başlangıçta öyle de oldu. Dışişleri Bakanı ve Başbakan'ın açıklamalarına göre mesele gayet netti. Uluslararası hava sahasında uçağımıza hiçbir uyarı yapılmaksızın saldırı düzenlenmişti. Sınır ihlali vesile edilerek yapılan bu kışkırtıcı saldırı karşısında herkes soğukkanlı kalmayı tavsiye etmiş, gereken cevabın doğru bir zamanda doğru bir vesileyle verileceği düşünülmüştü. Bu makul bir yaklaşımdı; ancak daha sonra yapılan açıklamalar, olayın sanıldığı kadar belirgin olmadığına dair kuşkular üretti. İşin doğrusu, bir uçağımızın bir başka devlet tarafından düşürülmesi bir manada 'milli mesele' sayılır. Böyle durumlarda, kılı kırk yararcasına titiz olmak şarttır. Biraz da bu mülahaza ile medyanın önceki hadiselere göre daha sorumlu yayın yaptığını gördük. Medyanın ezici bir çoğunlukla soğukkanlılıktan ve diplomasiden yana olmasına rağmen ağır eleştirilere muhatap olması şaşırtıcı bir gelişmeydi. Marjinal bazı kesimlerin Baasçı yaklaşımları ve körü körüne yürüttükleri 'AK Parti karşıtlığı'nı dikkate almaya çok da gerek yoktu aslında. Türkiye'nin tezleri, uluslararası arenaya taşınırken hem medyanın hem kamuoyunun desteği çok belirgindi. Ne var ki art arda gelen açıklamalar herkesi şaşkına çevirdi. Dışişleri Bakanımız elimizde yeterli bilgi ve bulguların var olduğunu söylediğinde herkes derin bir oh çekti. Bir de meydan okunuyordu ve deniyordu ki komşu ülkelerden kimin elinde ne bilgi varsa görmeye hazırız. Olacak ya, Rusya ellerinde bazı bilgi ve bulgular olduğunu, bunu Türkiye ile paylaşmak istediğini söyledi. Bizim cepheden yapılan açıklamaya göre bu bilgiye gerek yoktu. Dışişlerimizin gözettiği bir hassasiyet mutlaka vardır; ancak bu titizliği ve stratejiyi halk bilmiyor. Bilemez de. Yine de herkes iyi niyetle yaklaştı mevzua ve 'Bizimkiler dezenformasyonu engellemek istiyor' yorumunu yaptı. Ta ki Türkiye cephesinden değişik açıklamalar yapılacağı ana kadar... Yanlış hatırlamıyorsam, ilk değişik açıklama Milli Savunma Bakanlığı'ndan geldi. Bakanlık, uçağımızın isabet aldığına dair bir bulguya rastlanmadığını söylüyordu. ...... Kaynak : http://www.zaman.com.tr/yazar.do?yazarno=1030 Köşe yazısının tamamını görmek için tıklayınız. |
|
|
|
|
|
|
|
Bu köşenin diğer yazıları;
* Parantez içerisindeki sayılar ilgili köşe yazısına yazılan ters köşe yazılarının sayısıdır. |
Anasayfa
