Bir beş ay kadar önce The New Republic dergisinde Fouad Ajami imzasıyla yayımlanmış, The Honor of Aleppo (Halepin Onuru) başlıklı bir uzun bir yazı okumuştum. Yazı, 1964 Halep doğumlu romancı Halid Halifenin Halep üzerinden yakın dönem Suriye tarihini anlattığı bir romanıyla ilgili olsa da, aslında Suriye ayaklanması üzerine bir değerlendirmeydi.
Bundan beş ay önce Şam ve Halep, devreye girmemişti. Zaten, Suriyenin bu iki büyük merkezinin devreye girmesi demek, rejimin sonu demek olacaktı.
Fouad Ajaminin uzun yazısı, Herhalde Halep en sonunda bu isyanın güzel müjdelerini verecektir cümlesiyle başlayan bir paragrafla noktalanıyordu. Ve, o son paragraf şöyle devam ediyordu: Halep kırsalı yöneticilerin kontrolünden çıkmış durumdadır. Rejim, Halepi çatışmanın dışında tutmak için elinden geleni yaptı. Demografik ağırlığı ve iş adamları sınıfının derin cepleri ile Halep, Esad ve adamları için büyük kaygı konusuydu. O nedenle, bu şehre özel olarak demir yumruk uyguladılar. Ne var ki, böyle bir hal daima kırılgandır. Uygulamanın başarıya ulaşması, yeterli mali kaynakları olan kendinden emin ......
Kaynak :
http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/21107390.asp?yazarid=215
Köşe yazısının tamamını görmek için tıklayınız.
Anasayfa
