[Gündem Dışı] Ağzından çıkanı kulağın duymuyorsa |
|
Tweetle |
|
"İyi ki yarım saat önce gelmedin." Aynen böyle söyledi bir dost. Uzun bir aradan sonra kitap fuarına gelen bir insana söylenecek ilk söz, bu mu olmalıydı? Oldu işte. Dostlarımızdan biri latife yaptı deyip durmadım üzerinde. İlk başta çok da önemsemedim. Zaten kitapçıların Sultanahmet Camii'nden çıkarılıp Beyazıt'ta bir çadıra yerleştirilmesini yadırgamıştım. Hakikaten çadır! Cami ile üniversite arasında kurulan büyük çadırın bir ucunda da sahne kurulmuş; güya teravih namazı sonrasında ilahiler okunuyor, Ramazan eğlenceleri (!) burada yaşatılıyormuş. Gerçi Sultanahmet Camii'nin avlusunda da şık durmuyordu bu fuar; ama şu anki durum da iç açıcı değildi. Zaten çok sayıda kitap sevdalısı da ortada gözükmüyordu. Aslında Sultanahmet'te yeni bir düzenleme yapılmış. Eskiye nazaran iyi de olmuş; ancak incik boncuk satılan bu yeni mekânda kitaba yer ayrılmamış. Her neyse, oldum olası Suriçi'ndeki turistik vizyona ısınamadım. Onlarca yıldır devam eden bir yanlışlığa binaen burada insan tarihten koparılıyor. Konuşsan dostlar inciniyor; konuşmasan tarih... Kitap fuarından çıkıp yayıncı arkadaşlarla bir köşeye çekilince, "İyi ki yarım saat önce gelmedin." sözünün manasını sordum. Meğer az önce biten bir programda beyefendinin biri esmiş yağmış gürlemiş. Kime? 'Allah düşmanları'na mı, 'peygamber karşıtları'na mı? Hayır. İslam'a hizmet konusunda herkese örnek olmuş ne kadar kanaat önderi varsa hepsini yaylım ateşine tabi tutmuş. Ne vefa kalmış ortada ne saygı. İnsanların saygı duyduğu ne kadar güzel insan varsa hepsini tahrifat yapmakla suçlamış. Mehmet Akif, Necip Fazıl, Fethullah Gülen, Mehmet Aydın, Ahmet Şahin, Tayyip Erdoğan... Akif'in akrabalarının ağır sözler karşısında mahkeme yolunu tuttuğunu; ancak araya hatırı sayılır dostlar girdiği için hakaretin hasıraltı edildiğini söylediler. Üzüldüm, kahroldum... Hayır, mübarek Ramazan gününde gıybet yapmaktan daha büyük günah mı olur? Ne yazık ki bazı hassasiyetlerimiz son zamanlarda bir hayli zaafa uğradı. Şimdi herkes herkese verip veriştiriyor. Ağızla kulak arasındaki mesafe çok açıldı; nerdeyse yeryüzü ile gökyüzü arasındaki uçuruma dönüştü. Gıybetin haram olduğu unutuldu. Daha kötüsü siyasi/kültürel analiz adı altında yapılan suçlayıcı konuşmaların dinde suizan, tecessüs, dedikodu, kovuculuk, gıybet, yalan, iftira gibi bir kısım haramlara denk düştüğü umursanmaz hale geldi. İslam'a gönül verenlerin hiçbir şeyden değil, bu durumdan korkması ve tir tir titremesi gerekiyor. Zira hal bu noktaya varınca Allah bereketini de inayetini de çekip alıverir elimizden. Ne diyebiliriz ki; Ya Rab bizi kendinden uzaklaştırma! Vaktiyle yaptığı hizmet nedeniyle takdir kazanmış bazı insanların şimdi her yerde böyle mağrur konuşmalar yapması kadar hazin bir akıbet düşünemiyorum. Merhum, mağfur ulemadan başlayıp neredeyse geçmişteki bütün Diyanet İşleri başkanlarına kadar herkesi delik deşik edecek kadar derin bir öfkenin sebebi ne olabilir ki? Şirazeden çıkmış bir üslubu coşkun konuşmaların şehevi kontrolsüzlüğüne verecektim ki bu zırvaların kâğıda döküldüğünü de gördüm. Eyvah ki ne eyvah! Adama göre herkes din bozguncusu. Vefat ...... Kaynak : http://www.zaman.com.tr/yazar.do?yazarno=1030 Köşe yazısının tamamını görmek için tıklayınız. |
|
|
|
|
|
|
|
Bu köşenin diğer yazıları;
* Parantez içerisindeki sayılar ilgili köşe yazısına yazılan ters köşe yazılarının sayısıdır. |
Anasayfa
