Akşam çöküyor.
Gün, emdiği kanla şişmiş bir böcek gibi devasa olaylarla yüklü bir irilikte.
İstanbulun narin silueti, pembemsi bir kızıllıkla kararmaya hazırlanan gökyüzünün son aydınlığıyla, Boğazın eskimiş gümüş gibi solgun bir parıltıyla akan suları arasında incecik bir çizgi halinde uzanıyor.
Nerdeyse saniye saniye görüntünün ve ışıkların değiştiği bu an, garip bir şekilde günün önemsizliğini hatırlatıyor bana.
Hızlıca bir yazı yazmam gerekiyor ve hızlıca bir yazı yazmak istemiyorum.
Günün ağırlığının altından sıyrılıp, akşam alacasının bu kısacık parıltısından ......
Kaynak :
http://www.taraf.com.tr/ahmet-altan/makale-deliler.htm
Köşe yazısının tamamını görmek için tıklayınız.
Anasayfa
