Anayasa değişiklikleri ile ilgili en çok eleştirilen maddelerden biri de , Cumhurbaşkanı'nın kararname çıkartma yetkisi ile ilgili olanı.. ...
Değişiklikleri savunanlar, TBMM'nin "kanun yapma" yetk ve görevi ile, yasama fonksiyonuna yoğunlaşacağını, yürütmeden bağımsız olarak yasama insiyatifi alacağını ve sonuçta gerçek anlamda kuvvetler ayrılığının gerçekleşeceğini öngörüyorlar...
Cumhurbaşkanının , sınırlı konularda kararname yetkisi ile donatıldığı , kanun ve kararname konularının farklı olduğunu ve sonuçta , olası bir kararname , kanun ihtilafında, kanun tasarrufunun üstün norm olduğuna dair düzenlemeye işaret ediyorlar..
Özetle, tek kişilik hükümet olarak tanımlanan, Cumhurbaşkanı, yürütme erkini kullanacak ve TBMM de yasama görevini ifa edecek..
Sistem partili cumhurbaşkanlığı olarak , katı bir kuvvetler ayrılığı hedefliyor..
Başkanlık olsun Parlamanter sistem olsun, iktidar tasarrufunda,Kuvvetler ayrılığı, yürütme ve yasamadan ziyade, yargı fonksiyonunun ,farklı ve tarafsız bir kuvvet olarak konumlandırılması esasına dayanır..
Yasama denetimi bakımından inorganik bir yürütme erki'nin( cumhurbaşkanı), hükümet etme fonksiyonunu sadece kararnameler ile icra etme zorunluluğu ve yasamadan bağımsız olmasının, kanun ihtiyacı bakımından, sorunlar yaratacağını tahmin etmek zor değil..
TBMM'nin kanun yapma konusunda , öncelikleri ve takdir yetkisi ile Cumhurbaşkanının programı arasındaki ayrışmaları sigorta edecek bir düzenleme yok....
Birbirinden radikal biçimde kopmuş - kuvvetler arasında- devlet yönetimi, " karşılıklı urgan çekme "oyununa dönüşür ki, asıl o zaman kriz çıkar ve en az maliyeti, karşılklı fesih tehditi ve kilitlenmedir, koalisyon dönemlerini mumla aramak da kuvvetli ihtimaldir..

Hamdi Saray